Ş.Karahisarda köylü pazarı ...

Şebinkarahisar'da pazarın kurulduğu Salı günü yerli halk için de ziyaretçiler için de çok özeldir..

Tüm köylüler abartısız sabah namazı ile büyük bir zevk ve heyecanla şehirin yolunu tutar..

Kimisi emek verdiği ürünü satacak para kazanacaktır, haftalık eksiklerini görecektir;

 kimisi de bunun yanında bir hafta boyunca göremediği eşi dostu görecek hasbihal edecektir.. 

Anlayacağınız iş, aş ,eğlence hepsi bir arada..

 

Pazar alış verişlerinin sona ermesi çoğu zaman öğle vaktini bile bulmaz...

Erken kalkan yol alır misali herşey öğleden önce halledilir..

İşte yukarıdaki  resim de daha çok kadın satıcıların bulunduğu kadınlar pazarı..

Peynir çeşitleri, taze çükelikler, tereyağlar, pekmez, madımak, taze yumurtalar daha bir sürü şey..

En güzeli de hepsinin doğal, katkı maddesiz (en azından şehirde yediklerimize göre)  olması ..

İnsanın hepsinden alası geliyor..

Fiyatlarda İstanbuldakilere göre çok çok makul...

Annem köye giderken mantarın tam da mevsimi olduğundan bahsetmişti..

Pazarda dolaşırken bir kaç çeşidine rastladık..

Mesela yukarıda açık renkli büyük mantarlar yaylada yetişen cins bir mantarmış ..Adını Çanşur dediler..

Fiyatını sordum kilo değil belki daha azdı 30 tl dedi satıcı.

Az bulunan cinsten olduğu için pahalı imiş..

Siyah siyah görünen kuzu göbeği imiş lezzetli olduğunu söylediler ama cesaret işi biraz ....

Gerçi köylüler hangisi yenir hangisi yenmez bilirler..

Taze peynir , tereyağı ve yumurtalar..

Köydeki teyzelerin kullandığı peynir mayasından aldım gelirken ,

evde kendi peynirimi yapmayı deneyeceğim bakalım  becerebilirsem paylaşırım sizinle.....

El emeği  bir sürü şey var...

Şebinkarahisarın meşhur dövme fındık helvası bu şekilde yapılıyor...

"Kavrulmuş fındık kütükten oyma kovada en az dört saat dövülerek öğütülüyor.

 Daha sonra 1 kilograma, 2 kilogram pudra şekeri ölçüsünde pudra şekeri ile karıştırılıyormuş.

 Sonra bu karışım 4 buçuk saat tekrar hiç başından kalkmadan dövülmesi gerekiyor."

Resimde ki kişi her gördüğümüzde bu şekilde fındıkları dövüp duruyor ama sonuçta ortaya enfes bir tad çıkıyor..

Altta pazardan bir görünümm...

Özellikle Pekmez kaynatmakta kullanılan boy boy kazanlar... 

Kazanı alan gidiyor...

İstanbul'a  dönerken bir dükkana girdik ..

İçeride yok yok

Aşağıda çeşitleri sırası ile resimledim .....

İç cevizler(bu arada Ş.karahisarın cevizleride çok ünlüdür özellikle güllüoğlu baklavalarının tercih ettiğini biliyorum)

Dut pestilleri altta... 

Bunlarda pestil ama üsttekileri tercih ederim ...

Çocukken hatırlarım annem pestilin içine ceviz koyar yedirirdi bize...

Altta Şebin tatlısı

Satıcı tattırdı enfes İstanbul'da Kapalıçarşı'ya satış için gönderdiklerini de ilave etti..

Ballar yine yöresel...

Alttakileri bilirmisiniz bilmem....

Şebinkarahisar'ın yöresel ekmeği fırın kurusu veya kuru ekmeği...

Köylü kadınların taş fırınlarda simit şeklinde yaptıkları,

 sonrasında da ateşi alınmış sıcak fırında bir gece bekleterek kurumalarını sağladıkları ekmek çeşidimiz...

Islatılarak yeniliyor..

Yerken tadı sanki galetayı andıyor biz çok seviyoruz...

İstanbulda da bir çok yerde satıldığını biliyorum...

Bu arada belirteyim kalori oranı çok düşük kilo aldırmıyor gibi birşey...  

Dut pekmezi ,erişte ve şehriyelerimiz..

Bunları da kadınlar kışlık olarak hazırlıyor kışında afiyet ve lezzetle yiyorlar..

Yine pazarın vazgeçilmezi ve tam mevsimi  olan madımak ...

Yemeği ıspanak yemeği gibi yapılıyor özellikle de sucuklu yapılanı çok lezzetli oluyor...

Köyde annemle yemeğini yaptık sizlerle de paylaşıcam inşallah...

Köy pazarımızdan görüntüler bu kadardı ...

Hepinize sevgiler...